اتفاقات بعد از ارسال درخواست تسویه اختیارها

استراتژی کاورد کال در اختیار معامله مقدماتی

اتفاقات بعد از ارسال درخواست تسویه اختیارها

مقدمه

تسویه نقدی و فیزیکی اختیارهای معامله به فرآیندهایی اطلاق می‌شود که در آن خریداران و فروشندگان اختیارها موقعیت‌های خود را بعد از تاریخ انقضا تسویه می‌کنند. تسویه نقدی به پرداخت مبلغی به خریدار مربوط می‌شود، در حالی که تسویه فیزیکی شامل انتقال دارایی پایه است.
در این مقاله، قصد داریم به فرآیندها و اتفاقات پس از ارسال درخواست تسویه نقدی و فیزیکی اختیارها بپردازیم. در ابتدا، مفهوم تسویه اختیارها و انواع آن را بررسی خواهیم کرد. سپس تأثیرات بلافاصله و بلندمدت این تسویه‌ها بر بازارهای مالی، نوسانات قیمت و رفتار سرمایه‌گذاران را تحلیل خواهیم کرد. هدف ما شفاف‌سازی اثرات تجزیه و تحلیل تسویه‌ها بر تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاران و نحوه مدیریت ریسک در این مقاطع حساس است. این موضوع اهمیت زیادی در درک بهتر عملکرد بازارهای مالی دارد و می‌تواند به سرمایه‌گذاران کمک کند تا استراتژی‌های بهتری اتخاذ کنند.

شرایط و نحوه ارسال درخواست تسویه نقدی

ارسال درخواست تسویه نقدی باید از ساعت 12:30 تا 15:30 یک روز قبل از تاریخ سررسید انجام شود. مراحل این فرآیند به شرح زیر است: ابتدا، درخواست شما باید توسط کارگزاری تایید شود. پس از تایید، درخواست به اتاق پایاپای ارسال می‌شود. در روز بعد، باید بررسی شود که آیا درخواست تسویه نقدی توسط شخص فروشنده مورد قبول قرار گرفته است یا خیر. در صورتی که درخواست تایید شده باشد، مبلغ مورد نظر تا حداکثر دو روز بعد (t+2) به حساب شما واریز می‌شود. این روند به منظور اطمینان از صحت و دقت تسویه‌ها انجام می‌شود و از ایجاد ناهماهنگی یا مشکلات مالی جلوگیری می‌کند. در نهایت، آگاهی از این فرآیند به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا بهترین تصمیمات را در زمینه مدیریت ریسک و سرمایه‌گذاری خود اتخاذ کنند.

 

شرایط و نحوه ارسال درخواست تسویه فیزیکی

ارسال درخواست تسویه فیزیکی باید از ساعت 12:30 تا 15:30 در روز تاریخ سررسید انجام شود. فرآیند تسویه فیزیکی به این صورت است که ابتدا درخواست شما باید توسط کارگزاری تایید شود. پس از تایید، درخواست به اتاق پایاپای ارسال می‌شود. در روز کاری بعد، دارایی پایه به شخص خریدار اختیار خرید منتقل می‌شود. اگر شخص فروشنده اختیار نتواند دارایی را به موقع تحویل دهد، در این صورت به عنوان نکول شناخته می‌شود و باید جریمه آن را پرداخت کند. این فرآیند به منظور حفظ نظم و دقت در بازارهای مالی و تضمین حقوق خریداران و فروشندگان طراحی شده است. همچنین، آگاهی از مراحل تسویه فیزیکی و عواقب نکول می‌تواند به سرمایه‌گذاران کمک کند تا به‌طور مؤثرتری تصمیم‌گیری کنند و ریسک‌های مرتبط را مدیریت نمایند.

 

کدام روش تسویه را انتخاب کنیم؟

انتخاب بین تسویه نقدی و فیزیکی در اختیار معامله وابسته به اهداف و شرایط شما است. اگر به دنبال کاهش ریسک و مدیریت بهتر نقدینگی هستید، تسویه نقدی گزینه مناسبی است، زیرا در این حالت تنها مبلغ تفاوت قیمت پرداخت می‌شود و نیاز به تحویل فیزیکی دارایی نیست. این روش می‌تواند برای سرمایه‌گذارانی که ترجیح می‌دهند از دارایی‌های فیزیکی دور شوند یا به راحتی نقدینگی خود را مدیریت کنند، مناسب باشد.
از سوی دیگر، اگر شما قصد دارید که دارایی پایه را به‌صورت واقعی تصاحب کنید یا انتظار افزایش قیمت آن را دارید، تسویه فیزیکی انتخاب منطقی‌تری است. این روش به شما این امکان را می‌دهد که به مالکیت دارایی برسید و از مزایای آن بهره‌مند شوید. در نهایت، انتخاب بستگی به استراتژی سرمایه‌گذاری و وضعیت مالی شما دارد.

 

اگر یکی از طرفین قرارداد را لغو کند چه میشود؟

در معاملات قراردادهای اختیار معامله، فسخ قرارداد از سوی خریدار و عدم ایفای تعهد از سوی فروشنده، پیامدهای متفاوتی دارد. اگر خریدارِ اختیار خرید یا فروش، تصمیم به لغو قرارداد بگیرد، مبلغی که به عنوان "پریمیوم" پرداخت کرده است، قابل استرداد نخواهد بود و به اصطلاح، از بین می‌رود.
از سوی دیگر، اگر فروشنده اختیار خرید یا فروش در مرحله تسویه نقدی به تعهدات خود عمل نکند، به مرحله تسویه فیزیکی منتقل می‌شود و در این حالت، قرارداد به جای تسویه نقدی، به تسویه فیزیکی تبدیل می‌شود. اگر فروشنده در این مرحله نیز به تعهدات خود پایبند نباشد، اصطلاحاً دچار "نکول" شده و موظف است به ازای هر روز تأخیر، جریمه پرداخت کند. این جریمه به منظور جبران خسارت‌های ناشی از تأخیر در ایفای تعهدات تعیین می‌شود.

 

نتیجه گیری

می‌توان گفت که تسویه نقدی و فیزیکی اختیارهای معامله فرآیندهایی اساسی هستند که به خریداران و فروشندگان امکان می‌دهند موقعیت‌های خود را پس از تاریخ انقضا مدیریت کنند. تسویه نقدی با پرداخت مبلغی به خریدار همراه است و مراحل آن شامل تأیید درخواست توسط کارگزاری و ارسال به اتاق پایاپای است که به دقت و صحت تسویه‌ها کمک می‌کند. برعکس، تسویه فیزیکی شامل انتقال دارایی پایه به خریدار است و در صورت عدم‌تحویل به‌موقع، ممکن است به نکول و جریمه منجر شود. آگاهی از این فرآیندها به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا تصمیمات فیصله‌بخش‌تری اتخاذ کنند و ریسک‌های مرتبط را به‌خوبی مدیریت نمایند و به همین ترتیب در این مقاله سعی ما بر تشریح مراحل ارسال درخواست تسویه بوده است. در نهایت، درک دقیق مراحل تسویه تأثیر بسزایی در موفقیت سرمایه‌گذاری‌ها و حفظ حقوق فعالان بازار دارد.